Dominicaanse Republiek

Hoi allen! Van Trinidad vlogen we dus per 3 vliegtuigjes naar San Juan, Puerto Rico. Daar kwamen we aan in de stad en we belden onze host, die ons kwam oppikken. Eerst reden we een heel stuk langs het strand en toen weer terug langs het vliegveld (lekker logisch). Wij vielen tegen drieen om van de slaap (want: om 3u 's nachts opgestaan), dus toen hebben we op een strategische manier gezegd dat we wel een tukje wilden doen... De host had echter een probleempje met zijn broer&nu ex-vriendin thuis en kon ons dus die nacht niet hosten. Hij heeft het echter heel netjes opgelost door onze kamer in het hostel te betalen. We zaten om de hoek van zijn bar, dus 's avonds gingen we even langs de bar, dronken een drankje en toen slapen (voor de 2e keer die dag...). De volgende dag werden we rond 1u opgehaald en reden we richting het strand van Carolina, waar we even relaxten. Toen gingen we wat eten bij Bebo's BBQ, een tentje waar je behoorlijk lang moet wachten maar waar 't (lokale) eten echt heerlijk is. Na het eten reden we naar het huis van de host, waar we ons opfristen om daarna wat door Old San Juan te lopen, waar we o.a. langs de oude stadsmuren hebben gelopen, die eindigen bij El Morro, een fort, en de nationale begraafplaats, waar nationale 'helden' liggen begraven: mensen die -tevergeefs- hebben gestreden voor de onafhankelijkheid van Puerto Rico, dat tot op de dag van vandaag een kolonie van de VS is. De dag daarna hoefde de host 's avonds niet te werken en dus reden we naar El Yunque, het eerste National Park dat gratis toegankelijk is! We zagen een prachtig uitzicht van bovenop een toren en zwommen in een waterval, heerlijk fris. We reden naar Fajardo, een badplaats, waar we na lang wachten een kayaktocht deden naar een bioluminescent meer. Gaaf om te zien, je kayakt je letterlijk kapot (Deb kreeg een tak in d'r gezicht) door een supersmal kanaaltje, waarna je uitkomt op een meer. Als je iets door het water haalt, glimmen duizenden planktonnetjes gifgroen op. Helaas zie je het niet op foto's!! Na een tijdje reden we terug door de jungle en waren we weer thuis. Debbie en de host gingen nog proberen te salsadansen, maar ze bleken beiden een iets ander idee van 'goed dansen'  te hebben, dus voor Debbie was er niet veel aan... Ik besteedde thuis mijn tijd aan het boeken van een ferry naar Santo Domingo, DR. Hoewel ik erg mijn best had gedaan, bleek de volgende dag bij aankomst in Mayaguez, waarvandaan de ferry zou vertrekken, dat die de dag daarna pas vertrok. Dus toen zaten we zonder slaapplek vast in Mayaguez, waar het goedkoopste hotel 117 USD kostte... Dus we belden wanhopig onze ex-host weer op, die na wat heen en weer gebel het nummer van een vriendin gaf. Een uurtje later zaten we op de bank bij de volgende 'host', die nog nooit van couchsurfen had gehoord, maar het helemaal geweldig vond. Mayaguez bleek niets meer dan een studentenstadje en dus gingen we 's avonds stappen, zoals het echte studenten betaamt. Je kan voor 10 dollar dronken worden, maar wij hielden 't bij 5 dollar. De volgende dag reed ze ons rond en gingen we naar het strand in El Rincon, waar het natuurlijk PRECIES begon te regenen toen wij klaarlagen... We werden door een familie in een van de huisjes op het strand uitgenodigd te schuilen, dus zodoende werd het een gezellige kletsmiddag. Later bracht de host ons naar de ferry, waar onze reservering niet was aangekomen, maar waar er gelukkig plek zat was. En zo zaten we 's avonds op de ferry, een tikje groter dan de ferries tot nu toe... Er was (1) een roltrap, (2) een receptie, (3) een hotelkamer met bedden, (4) een discotheek, (5) een zwembad (zonder water helaas. Na een niet nader genoemd ongeluk is het zwembad onbruikbaar gemaakt :s. Heel luxe voor ons doen!

12 uur later stonden we in Santo Domingo, waar we onze nieuwe host opbelde. Die bleek tot 12:30 te werken en dus moesten we 4u wachten. We zochten in de buurt naar een pinautomaat om peso's te pinnen, maar mooi dat de ING bedacht heeft dat de DR te gevaarlijk is! Pinnen kon dus niet. Dan maar met de creditcard pinnen, helemaal niet duur hoor (112 peso extra per keer, is ongeveer 2,50euro!). Nouja. Toen de host klaar was werden we in de kamer geplant en ging ie ongeveer weer weg. Heel awkward, maargoed, we hadden een slaapplek. Helaas woonde hij er pas een maand en was ie rijk genoeg voor een auto --> geen idee dus over publiek transport of goedkope eettentjes... Helaas. Moesten alles zelf uitzoeken! Per taxi naar de Zona Colonial gegaan, prachtig om rond te lopen, allerlei Columbusgebouwen en leuke tentjes. We zijn gaan souvenirshoppen en vonden 'mamajuana', een soort bosjes hout met medicinale werking (drugs!) en voor mannen zelfs viagra-achtig (zeggen ze...). 't Zat in een oude rumfles met een leren hoesje, echt super, dus beiden eentje gekocht. Veel te groot en te zwaar natuurlijk, maar he, story of our lives. Toen 's avonds uit eten geweest en daarna salsa dansen (met ouwe dikke mannetjes), waar we in gesprek kwamen met een van de obers, die ons uitnodigden na het werk mee te gaan naar een club. Oke dan! Wij naar die club, zijn er welgeteld 26 mannen en 3 vrouwen (inclusief wij!). Zucht. Na een uurtje waren we 't zat en werden we thuisgebracht (hoppaaaa.. weer een taxi bespaard).

De volgende dag zijn we met de bus naar Puerto Plata in het noorden gegaan, waar ons hostel ver van het stadje bleek te zitten, maar waar we wel leuk konden kletsen met de zoon van de baas (een Canadese) en een vriend. We gingen per cable car naar het 26m hoge Jezusbeeld in National Park Isabel de Torres, waarna we bij terugkomst wat gegeten hebben op het strand. Daarna 'stappen' in een van de krottenwijkjes van Munoz, erg interessant te noemen. Echt dansen konden ze niet, maar oke. De volgende dag deden we een paardenrit, 6,5 uur per paard (lopen, draf, galop, aaaaah!!!), met twee andere meiden, de vriend, een jochie van 13 en twee honden. We stopten op de helft bij een meertje waar we konden zwemmen en waar we zelfs OP het paard gezwommen hebben. Dus manen vastgrijpen en verder het paard z'n gang laten gaan, echt wel gaaf. Toen stopten we af en toe nog om te dansen of te eten en aan het eind, tegen vieren, werden we afgezet op het strand. Een van de honden had zich zo aan ons gehecht dat we 'm niet meer wegkregen, dus toen gingen wij met z'n tweeen plus hond naar het strand. Maar hee, je mag geen honden op die hotelstranden! Kakkkk! Dus heen en weer bellen, zei de baas van de hond aan de telefoon dat we naar een strandje genaamd Pueblito moesten gaan. Dus wij overal vragen, geen idee, toen over 't strand maar gaan lopen en toen kwamen we op een strand waar het ook verboden was, maar waar toch geen hond (haha) was, dus daar even gezwommen. Na een tijdje verder gelopen, waar onze hond, die de hele dag heel braaf was geweest, werd aangevallen door een net bevallen teefje. Shit! Bloed aan z'n oor. En toen kwamen we vriend weer tegen, die ons had lopen zoeken omdat hij gebeld was dat ie naar Pueblito moest. Nou toen gingen wij met z'n tweeen achterop de brommer en de hond ernaast rennen. 't Arme beest had al de hele dag naast de paarden gelopen en met ons een heel eind over en langs het strand en nu nog terug naar het hostel, beest was kapot. In 't hostel spoten ze er alleen een antibacterieel spulletje op en dat was 't. Geen prikken, dus hopelijk maakt ie het goed... 's Avonds met de zoon & vriend gaan 'stappen', maar 't was verkiezingsdag en dus was alles dicht. We eindigden met een biertje in de auto, hehe, ook leuk.

De volgende dag was het alweer tijd om te gaan voor ons. We gingen naar de Brugal rumfabriek, waar we een hele korte uitleg kregen over de rum en de botteling van de rum konden zien. We kochten een minirummetje en namen de bus terug naar Santo Domingo, waar we weer bij de oude host terecht konden. We spraken af dat we de volgende dag opgehaald werden door de ober van een weekje geleden. Hij nam ons mee naar Los Tres Ojos, een grottenformatie midden in de stad. Prachtig om te zien! Daarna naar de kathedraal en toen bracht hij ons naar de ferry. Die niet ging. Blijkbaar was er een technisch probleem, dus we moesten twee (TWEE) dagen wachten. Damn! We konden nog een avond terecht bij de host, de tweede avond konden we dan bij de ober slapen. De volgende dag zijn we naar het dichtsbijzijnde strand, Boca Chica, gegaan, waar we voortdurend gestoord werden door verkopers, maar 't wel lekker was. Toen weer naar de Zona Colonial, waar we samen met de ober een potje gepoold hebben en we toen hij klaar was met werken in een van de restaurantjes daar, naar zijn huis zijn gereden. Van een heel ander kaliber, in een buurt die in de volksmond 'La Sabana Perdida' heet. Uitleg: het gebied eromheen heet La Sabana (het laken), omdat het zo groot is. Het gebiedje waar hij woont kende bijna niemand een jaar of 40 geleden en dus werd het 'het verloren laken' genoemd, want niemand kon het vinden. Meer een soort krottenwijk, maar dan krotten van steen. Het huis had geen stromend water en was ontzettend warm. Het was maar voor een nacht en de volgende dag brachten we een bezoek aan het kunstmuseum, waarna we opnieuw naar de ferry reden. Na wat gezeur met ESTA's (USA visa) die opeens uitgeprint moesten zijn (waarom is het dan een digitaal visum), waren we dan eindelijk weer op de ferry. Net toen we dachten nou mag ie wel gaan, viel de stroom uit. Ka-haaakkk. Bleek er (weer) een technisch probleem, zowel met de stroom (en dus airco) als met het water. Na twee uur voeren we eindelijk uit de haven van Santo Domingo weg... Poe poe! Op naar San Juan...