Puerto Rico

De terugreis met de ferry vanaf de Dominicaanse Republiek verliep dus een klein beetje anders dan verwacht, maar uiteindelijk stonden we na ruim 16u reizen en wachten voor de douane weer op Puertoricaanse bodem. Ditmaal in San Juan en niet in Mayagüez, wat voor ons eigenlijk alleen maar gunstiger was. De mensen die wel met de guagua (bus) naar Mayagüez moesten, werden voorgelaten bij de douane (grr) en snel weggebonjourd. Toen we buiten stonden belden we de potentiële host en gelukkig had ie plek, we moesten wel wachten tot ie klaar was met werken. Dus trokken we, samen met een Belgisch koppel, heel toevallig ook couchsurfers, naar het gedeelte van de stad dat we kenden en leuk vonden: Old San Juan. We streken met alle baggage neer op het enige terrasje waar de cola onder de 3$ was en kwamen daar in gesprek met een Amerikaanse tweeling. 't Was best gezellig en we besloten later nog een x af te spreken. Rond 18u kwam de nieuwe host ons halen en bracht ons naar zijn huis. 's Avonds gingen we met z'n drieën naar een pleintje met een aantal barretjes bij elkaar en waar een gezellig sfeertje hing. We probeerden de tweeling te bereiken, maar plotseling kon mijn telefoon geen Amerikaanse nummers meer bellen. Jammer dan!
De volgende dag maakte de host ons al vroeg wakker en gingen we op weg naar Loíza, waar wij twee fietsen huurden en waarna we een uurtje of twee langs de stranden van Loíza, Carolina en Islaverde gefietst hebben. Heel leuk, maar de verrotte stand van de mountainbike deed bepaalde lichaamsdelen geen goed: voelde meteen m'n paardrijbotjes weer (die zitten in je kont, trouwens)... Na de fietstocht wat gegeten en toen op het strand gehangen. 's Avonds hadden wij twee afgesproken met de tweeling, was leuk totdat zij ons graag mee wilden hebben naar hun hotelkamer om wiet te roken. Toen dachten wij van euh laat maar, wij gingen wel even hoi zeggen tegen onze oude host, die een straatje verder een bar had. Zodoende spraken we af dat we elkaar een uur later weer zouden ontmoeten. Zo geschiedde, ware het niet dat de mannen ons blijkbaar niet meer interessant vonden en besloten hadden om niet te komen opdagen. We wachtten, want er kon immers niet gebeld/gesmst worden. 30min later dachten we hallooo!!! Dus we keken een agentje lief aan en toen mochten we even bellen. De ene helft nam op en ik verweet hem dat ze te laat waren. We zouden nog 15min wachten en als ze er dan niet waren, zouden we wat anders gaan doen. Yes ma'am, kreeg ik als antwoord. Oke! Die zijn afgeschreven...
In de bar van de ex-host waren we toch al drie andere Amerikaanse mannen tegengekomen, die ook wel gezellig waren. Dus toen we gedumpt waren door de een, belden we gewoon de ander. Ruim een uur (!) later waren zij wél van de partij en dronken we een drankje in hun huurappartementje om de hoek. Om drie uur werd het toch wel tijd en gingen we naar huis. Volgende dag was een stranddag (EINDELIJK!!!!!) en keken we 's avonds naar het Heineken Jazzfest.
De dag daarna verhuisden wij naar een hostel en wilden we per bus naar 't strand. Duurde even, de chauffeur was tóch nog vergeten ons op tijd te waarschuwen, dus hij zei ik zet jullie wel af op de terugweg. Bleek het busrondje bijna anderhalf uur te duren :-(... Dus na anderhalf uur zaten we op het -verkeerde- strand. Hartstikke druk en vlakbij de weg, maar oke, na een tijdje hadden we er vrede mee en genoten we van die paar uurtjes zon. Toen we rond 18u naar huis wilden, kwam de bus maar niet en toen de derde taxi een leuke aanbieding deed, besloten we daar gebruik van te maken en waren we zo weer in de stad. Dag daarna hele dag door Old SJ rondgelopen, is heel fotogeniek en doet Spaans aan. 's Avonds met de ex-host naar een soort muziek- en cabaretshow. Was wel grappig, maar duurde voor mij veel te lang... Dag daarna werden we veel te laat opgegaald door de oude host, die ons op het dichtstbijzijnde strand Escambrón afzette. Heeerlijk de rest van de dag op het strand gelegen, hopelijk zien mensen straks dat we weg zijn geweest... Tegen de schemering zijn we, omringd door muggen, teruggelopen naar Old SJ. Bleek een hele makkelijke route en maar een half uurtje doorlopen. Jammer dat we dat niet eerder wisten... 's Avonds niet veel bijzonders gedaan en de volgende dag was het al vroeg tijd om op te staan. Om 6u zaten we in de taxi naar het vliegveld. Van San Juan naar New York was een prima vlucht, behalve dat we met busmaatschappij American Airlines gingen. Maar oké. Na 4u wachten mochten we weer, ditmaal van New York over Amsterdam heen naar Helsinki. 8 uur vliegen, maar gelukkig wel met het iets luxere Finnair. Kregen een heerlijke maaltijd (geen sarcasme) en hadden een hele hoop beenruimte. Op dit moment zitten we in Helsinki, te wachten tot we over vijf uur onze laatste wereldreisvlucht gaan maken...